donderdag 16 augustus 2012

De zindelijke zoon

Sinds zondag hebben we hier geen ongelukjes meer gehad, dus durf ik nu te schrijven dat zoonlief zindelijk is.  Toch was het weer een paar dagen afzien, net zoals met de dochter anderhalf jaar geleden.  Ik vroeg me af: hoe had ik dat destijds nu weer aangepakt?  En om binnen 2,5 jaar niet met dezelfde vragen te zitten, besloot ik het eventjes op te schrijven.  Mocht het u interesseren, kan u altijd verder lezen maar ik waarschuw u even dat ik het niet eufemistisch omschrijf.

We begonnen eraan donderdagnamiddag 2 augustus.  Goed weer, manlief ook thuis (zodat ik met mijn bolle buik en pijnlijk bekken niet zou moeten afzien).  Maar vooral omdat onze zoon al geregeld kwam vertellen dat hij een natte luier had en omdat zijn luiers soms wel een paar uur droog konden blijven.  We gebruikten zowel bij hem als bij zijn zus katoenen luiers als we thuis waren en pampers voor 's nachts en op verplaatsing.

We deden hem enkel een onderbroekje aan en lieten hem zo buiten rondlopen.  De eerste plasjes waren wel eventjes schrikken voor hem.  Maar de volgende avond had hij naast 12 natte onderbroeken (gespreid over 1,5 dag) ook al 3x pipi op het potje gedaan.  En fier dat hij was! 
We hebben wel eventjes gevloekt toen ons tapijt werd gedoopt.  Het is dus aan te raden uw tapijten en matten op te rollen en een tijdje weg te bergen.

Bij elk gevuld potje kreeg hij een chocoladen cent, ook al was de helft er naast.   Maar dat wist hij op voorhand niet.  Stel dat het niet lukte, het ventje zou nogal teleurgesteld zijn als hij er geen kreeg.  Pas bij het eerste gevulde potje haalden we de kleine beloning tevoorschijn.

Dat eerste gevulde potje is trouwens het moeilijkste, ondervond ik bij beide kindjes.  Deze keer kon de dochter het voordoen maar toch blijft het loslaten voor zo'n kleintjes heel moeilijk.  Het ophouden ging al direct 3 uur aan een stuk.  Maar dat loslaten...  Vlak na het eten of vlak na het opstaan zijn de beste momenten om "per ongeluk" een gevuld potje te krijgen.  En vanaf dan waren we vertrokken.

Wanneer zet ik hem op het potje?  Als ik zie dat hij heel duidelijk aan het inhouden is (benen toeknijpen, van het ene been op het andere been steunen) en vlak na het eten en bij het opstaan 's ochtends en na het middagslaapje.

Zaterdag 4 augustus verzamelde hij zo 5 chocoladen centen op 1 dag.  En ook wel 4 natte onderbroeken.  Het was vaak een heel gekrijs om hem op het potje te krijgen.  U moet namelijk weten dat zoonlief al sinds begin juli in zijn nee-fase zit.  Als we dus zeiden: "kom, ga nog eens op uw potje", volgde daar steevast een krijsend "nee, nee, nee" op ook al stond hij heel duidelijk op te houden en was een minuut later heel de vloer nat... 

Ook kaka was een probleem.  Al 3 dagen zonder grote boodschap.  Dat is natuurlijk nog moeilijker om los te laten.  Meermaals per dag stond hij aan de luiertafel te krijsen om een luier om te mogen.  Oh, wat had ik medelijden met mijn zoontje.  Maar ja, hij was goed op weg, nu konden we niet meer terugkrabbelen.  En zo gebeurde het dat we hem zondagochtend uit zijn bedje haalden met een ontzettend stinkende pamper aan.

Zondag 5 augustus maakten we de grote fout om hem een pamper aan te doen en ermee naar de stoomtreintjes in Turnhout te rijden.  Dat is bijna een uur rijden en de auto houden we graag droog.  Ook op zo'n treintje kon hij nu eenmaal niet in een onderbroekje zitten.
Maar zo gaven we hem het signaal: doe maar in uw pamper, dat potje is helemaal niet belangrijk.
Dat hadden we pas de volgende dag door, toen hij de ene natte onderbroek na de andere produceerde.  Zucht en dubbele zucht.  Hoe stom van ons!!  We konden terug van nul beginnen, of zelfs van -1.  Bovendien waren maandag en dinsdag regendagen waardoor onze vloer meermaals moest gedweild worden en ons humeur beneden alle peil verzeilde...  En we aan het twijfelen sloegen.  Zou het toch niet wat te vroeg zijn?  Hij wordt pas eind september 2 jaar.  Waren vorige week geen toevallige gevulde potjes?  Toch zetten we ermee door.  Woensdag werd ook het weer terug beter zodat we opnieuw buiten konden spelen.  Het beterde vlug en tegen het einde van de week kwam hij al vaak "kakaaaaa" krijsend aangelopen  (hij bedoelt daarmee zowel pipi als kaka).

De grote boodschap werd vaak nog 's nachts gedaan, met uitzondering van 1 klein prutsedingetje vrijdag op het potje (waar ik wel laaiend enthousiast over deed, hij was al zo vaak voor enkel 1 protje komen aanlopen).  Wat moest het moeilijk zijn!

Zondag 12 augustus reden we naar oma en opa Rollegem, bij Kortrijk.  In de auto kreeg hij een luier om maar eenmaal daar aangekomen ging die uit en kreeg hij direct een onderbroekje aan.  Oma had voor alle zekerheid ook haar tapijt opgerold.  Maar dat was niet nodig geweest: onze flinke zoon vulde meermaals zijn potje, zelfs met een hele grote boodschap!!!  Oma en opa konden hun ogen niet geloven!  Ook op de terugweg naar huis bleef zijn luier droog.

Ook de volgende dagen ging hij flink op het potje.  Maandag gingen we naar een speeltuin en namen het potje mee, bengelend aan de buggy.  We vertelden het hem en lieten hem zijn onderbroek en een sponsen broekje aan.  Ineens kwam hij uit de speeltuin aangelopen, zwierde zijn potje van de buggy en ging er voor staan zodat ik zijn broekjes naar beneden kon doen.  Hij vulde direct het potje.  Wauw zeg!

Gisteren zijn we gaan zwemmen en zelfs in het zwembad voelde hij het.  Ineens klom hij op het trapje om eruit te gaan, krijste "kaka" en deed een flinke plas op het potje.
Dus durf ik zeggen dat het gelukt is en dat hij droog is.  Hij vergeet soms wel nog zijn onderbroekje naar beneden te doen waardoor hij mét broek en al op zijn potje gaat zitten.  Daardoor wordt dan ook zijn onderhemdje en t-shirt nat, waar hij zich dan wel voor schaamt.  Maar dat is niet erg, benadrukken we hem.  Hij doet het heel goed en wordt beloond met een chocoladen cent!

Van de dochter herinner ik me niet zo veel.  We startten ermee de week voor haar 2e verjaardag en vanaf de dag van haar verjaardag had ze geen enkel ongelukje meer.  Ik herinner me wel nog dat ik toen heel veel gedweild heb en het enorm lastig vond om tegelijkertijd een baby van 4 maand moest borstvoeding geven.  Gezucht en gevloekt.  Maar al bij al was het vlug voorbij.  Ze was tegelijkertijd ook 's nachts droog.  Elke ochtend hadden we een droge pamper.  Als we een zeldzame keer vergaten haar onderbroekje te wisselen voor een pamper, had ze wel een nat bedje.  Psychologisch of een verschillend gevoel?  Met haar derde verjaardag vroeg ze zelf om geen pamper 's nachts meer te moeten dragen en sindsdien is dat ook weer een hele besparing in de portemonnee :-)

Alles op een rijtje:
- trek er voldoende tijd voor uit.  Minstens een week aan 1 stuk
- berg uw tapijten op en voorzie in voldoende onderbroeken (ik had er 16) en dweilen
- zindelijk worden kan niet zonder ongelukjes en zeker niet zonder natte vloer
- elk kind wordt uiteindelijk zindelijk, forceer het niet, maak er iets doodgewoons van
- lees boekjes voor over zindelijk worden


In de bib haalden we voor de zoon, net als voor de dochter destijds: "Op je potje, Konijn" van Kathleen Amant.  Een super boek waarin stap voor stap staat uitgelegd hoe je op het potje moet gaan.  De dochter kent het al van buiten.

Zelf lazen we:
Brieven aan Jonge Ouders "Ik word 17-18 maanden" en "Ik word 19-20 maanden"
Kind en Gezin: zindelijkheid

8 opmerkingen:

  1. Leuk en handig! Dikke proficiat voor de zoon!
    Hier hebben we besloten het potje terug enkele weken op te bergen, hij is er echt nog niet klaar voor. Maar wie weet lukt het hem ook nog wel, voor nummer 3 of voor zijn verjaardag.
    Dat boekje hebben we hier ook, toen de dochter zelf haar poep begon af te kuisen hebben we het wel geweten: niet één papiertje maar een heleboel mama, Anna doet dat ook!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, zo grappig van Kato! Ik had me op voorhand voorzien dat mijn dochter dat ook zou zeggen en daarom sloeg ik die zin altijd over. Op de pagina van het handjes wassen, laat ik "kijk, ik kan dat al alleen" ook weg :-) Onze dochters lijken echt wel op elkaar :-)
      Ja, als hij er nog niet klaar voor is, geraakt hij er alleen maar gefrustreerd van. Het komt wel, ze zijn ook nog zo klein, hè. Zeker zo vlak voor de geboorte van zijn broertje is het ook allemaal wat veel tegelijk.

      Verwijderen
  2. Heel fijn verhaal om te lezen en ook handig om straks te gebruiken. Ontzettend knap dat de kleine man al zindelijk is. Werk zelf in de kinderopvang in NL en zie dat er nog veel kinderen zijn van 3,5 jaar met een pamper. Grote pluim dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Knap hoor!
    Ik zou niet eens meer weten wanneer dat bij Dennis was. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk om te lezen... als juf van een peuterklas kan ik zo'n ouders alleen maar toejuichen!
    Mijn zoon was 1 week na zijn 2de verjaardag 'proper' overdag, wat ik al redelijk vlug vond! De onthaal moeder vond dat hij 'er rijp voor was' en het lukte direct!!!!
    En soms moet je inderdaad het hele gedoe weer wat uitstellen, mijn oudste was er zodanig mee begaan dat ze er om de 5 minuten ging op zitten, op het potje. Ze kwam er zelfs al roepend wakker van... Na een 2tal maanden probeerden we het weer en het lukte toen wel!
    KNAP

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ocharme, zoveel stress bij je oudste! Alles op zijn tijd, hè.
      Jij zal wel wat ervaring hebben, als peuterjuf!

      Verwijderen
  5. Haha, tapijten oprollen. Will do!! :)
    Toch nog een heel gedoe hoor, dat zindelijk worden. Staat mij ook nog allemaal te wachten.

    BeantwoordenVerwijderen